کابوس کودکان افغان
تاریخ انتشار: ۴ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۷۳۶۱۱
به تازگی خبری در رسانه های مختلف بازتاب یافته است مبنی بر اینکه برخی از شهروندان افغانستان به دلیل فقر شدید دختران و اعضای بدن خود را میفروشند، برخی دیگر کودکان گرسنه خود را با دادن داروهای خوابآور آرام میکنند؛ موضوعی که نشانگر بحران انسانی عمیق و روزافزون در این کشور جنگ زده است که ریشه در ۲۰ سال اشغال این کشور از سوی مدعیان حقوق بشر و به خصوص آمریکا دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در کنار شرایط ناشی از سیاست های آمریکا در افغانستان، پیش بینی می شود بروز یک رشته بلایای طبیعی، زمستان سختی را برای بسیاری از افغان هایی که از نظر اقتصادی در تنگنا هستند به وجود خواهد آورد.
طبق گزارش نهادهای بین المللی این احتمال وجود دارد که بیش از ۶ میلیون نفر از جمعیت افغانستان از جمله زنان و کودکان امسال با قحطی شدید مواجه شوند.
در واقع این آمار از قربانیان کودکان افغان در آمریکا غیر از گزارشی است که سازمان حفاظت از کودکان در باره کودکان قربانی ناشی از بحران اقتصادی، خشکسالی و محدویتهای تازه در افغانستان منتشر کرده است.
در گزارش سازمان حفاظت از کودکان که ۱۹ مرداد در آستانه یکسالگی خروج آمریکا از افغانستان تحت نام «نقطه شکست: زندگی برای کودکان» منتشر شده بود، نشان می دهد که ۲۶ درصد دختران افغان علایم افسردگی دارند، تا جایی که از ۸۸ درصد کودکان دختر افغان در سال گذشته برای بهبود وضعیت مالی خانواده درخواست ازدواج شده است.
در پی مشکلات اقتصادی فراوان، اکنون ازدواج با دختران زیر سن قانونی در مناطق مختلف افغانستان به یک امر رایج تبدیل شده است و برخی دختران خود را برای غذا می فروشند! چه کسی مسئول این رسوایی است!؟
شماری از کودکان در مصاحبه با سازمان حفاظت از کودکان گفتهاند که وضعیت بد اقتصادی و نبود غذای کافی سبب افزایش ازدواج کودکان شده است و این امر بر دختران بیشتر از پسران تأثیر میگذارد.
چندی پیش، «احمدشاه امین زی» هماهنگ کننده پروژه مصونیت غذایی موسسه حمایت از کودکان، وضعیت بشری کودکان در افغانستان را نگران کننده خواند و گفت که صدها هزار (بیش از ۸۰ درصد) کودک در افغانستان، هر شب گرسنه می خوابند.
موسسه حمایت از کودکان که ۴۶ سال در افغانستان فعالیت دارد با اعلام اینکه شمار کودکان مواجه با سوء تغذیه در افغانستان به حدود چهار میلیون تن رسیده است، از جامعه جهانی می خواهد تا کمک هایش را با افغانستان افزایش دهد تا از بحران بشری در این کشور که کودکان را هم خیلی آسیب پذیر کرده، کاسته شود.
پیش از این صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) اعلام کرده بود که با گذشت بیش از یک سال از تسلط دوبارۀ طالبان بر افغانستان، ۱۳ میلیون کودک افغان همچنان به کمک های بشری نیاز دارند.
شبکه تلویزیونی سیبیاس نیوز آمریکا نیز در ۱۷ اوت در وب سایت خود نوشت که هر روز شماری از کودکان مبتلا به سوء تغذیه در افغانستان تحت کنترل طالبان، جان خود را از دست میدهند.
در گزارش سیبیاس نیوز، تخمین زده شده که ۹۰ درصد خانوادههای افغان غذای کافی برای خوردن ندارند که این موضوع بیشتر کودکان را متاثر میکند.
یک نظرسنجی جدید سازمان نجات کودکان نشان داد که از هر ۵ کودک، ۴ کودک در ۳۰ روز گذشته گرسنه به رختخواب رفته اند. با افزایش قیمت مواد غذایی، والدین ناامید فرزندان خود را به جای مدرسه، سر کار میفرستند.
این تنها به ۱۰ میلیون نفری که در حال حاضر در معرض خطر ترک تحصیل هستند، اضافه می کند، از جمله دخترانی که در بیشتر مناطق از تحصیل در کلاس های بالای ششم منع شده اند.
از طرف دیگر پیش بینی می شود از یک هزار و ۷۰۰ کودک افغان که به اجبار به آمریکا منتقل شده اند، با توجه به ابهاماتی که در اعلام آمار دقیق آنها از سوی دولت آمریکا وجود دارد، بی تردید تعداد زیادی از آنها در دام برده داری مدرن گرفتار شوند که شامل کار اجباری، قاچاق جنسی و یا ازدواج اجباری هم می شود.
در هر حال اقدامات آمریکا در افغانستان تاکنون جز اینکه وضعیت حقوق بشری در آن کشور را به ویژه علیه کودکان وخیم تر کرده باشد، حاصلی نداشته است.
این در حالی است که رسانه های غربی و برخی سازمان های حقوق بشری تحت کنترل غرب همچنان سعی می کنند که در جریان فعالیت های حرفه ای خود هیچ اشاره ای به این جنایات آمریکا علیه مردم افغانستان نکنند.
آمریکایی نه تنها چشمان خود را بر روی مصائب زنان و کودکان افغانستان که خود بانی آن بوده اند، بسته اند بلکه از انتقال ۷ میلیارد دلار از داراییهای بانک مرکزی افغانستان نزد بانک های خود امتناع می ورزند. این مبلغ در شرایط کنونی که موجودی بانکهای افغانستان به شدت کاهش یافته و صدای فروپاشی دیوار اقتصاد این کشور به گوش میرسد، بیش از هر زمانی می تواند به برون رفت از بحران کمک کند.
برچسبها طالبان تغذیه کودکان ایالات متحده آمریکا فقرمنبع: ایرنا
کلیدواژه: طالبان تغذیه کودکان ایالات متحده آمریکا فقر طالبان تغذیه کودکان ایالات متحده آمریکا فقر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۷۳۶۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خیز بلند چین در افغانستان؛ چالشها و چشمانداز
به گزارش خبرآنلاین به نقل از پایگاه بررسی تحولات افغانستان، طبق اعلام مقامات حکومت سرپرست افغانستان ، چین بیش از دو میلیارد دلار در افغانستان سرمایهگذاری کرده است و این سرمایهگذاری بیشتر در حوزه معادن، پارکهای صنعتی، خانهسازی و استخراج نفت بوده است. در آخرین مورد، ابتدای سال جاری شمسی، چین با ۷۱ میلیون دلار، پروژه شهرک مسکونی «نیله باغ» را در شهر کابل آغاز کرد.
پس از حاکم شدن طالبان در افغانستان، چین با راهبردی واقعبینانه، ریسک تعامل با حکومت طالبان را متقبل شد و به عنوان اولین کشور، استوارنامه سفیر حکومت سرپرست افغانستان را پذیرفت و گامی معنادار به سوی شناسایی دوفاکتوی حکومت طالبان برداشت. پس از این اقدام جسورانه چین، زمینه برای تعاملات بزرگ اقتصادی بین چین و افغانستان بیش از پیش فراهم شد.
تمایل سرمایهگذاران چینی به افغانستان و افزایش حجم سرمایهگذاری به ۲ میلیارد دلار، دلالت بر خیز بلند و آرام چین در افغانستان پسا خروج آمریکا دارد. این سئوال مطرح میشود که پس از شکست شوروی سابق و آمریکا در افغانستان، آیا واقعا چین به عنوان رقیب مسکو و واشنگتن، سرنوشت موفقی در افغانستان خواهد داشت؟
بارزترین تفاوت در نحوه ورود این کشورها به افغانستان است. شوروی و آمریکا با تهاجم و قدرت نظامی وارد افغانستان شدند که این رفتار نظامی سرانجام باعث خیزش مسلحانه مردم افغانستان با این دو قدرت اشغالگر شد. علاوه بر این، کشورهای منطقه نیز از حضور نظامی این دو کشور در افغانستان ناراضی بودند. بالعکس، چین از دریچه اقتصاد وارد افغانستان شده است. حکومت و مردم افغانستان و همچنین کشورهای منطقه حساسیتی به این حضور نرم ندارند و از سرمایهگذاریهای چین در بخشهای مختلف استقبال میکنند.
تهدیدهای فرا روی حضور اقتصادی چین در افغانستان
با وجود این که مردم افغانستان از حضور اقتصادی چین در افغانستان استقبال میکنند، اما تهدیدهایی هم فرا روی چینیها در افغانستان وجود دارد.
خطر بازگشت آمریکا
نخستین تهدید احتمالی، بازگشت آمریکا به افغانستان است. با بازگشت آمریکا به افغانستان که متحدان اروپایی و آسیایی آن هم بازخواهند گشت، سرنوشت و موقعیت چین در افغانستان چه خواهد شد؟ هر چند شعار حکومت طالبان سیاست خارجی متوازن است، اما آیا آمریکا خواهد پذیرفت که در جایگاه برابری با چین قرار گیرد؟ نظام جمهوری هم در سیاست خارجی اعلامی خود از توازن سخن میگفت اما در عمل به دلیل فشارهای آمریکا، قادر به تطبیق آن نبود. لذا بازگشت آمریکا یک تحلیل احتمالی برای حضور اقتصادی چین در افغانستان است.
تهدیدهای امنیتی
تهدید دوم، مسائل امنیتی است. در چند سال اخیر طرحهای کلان چین و سرمایهگذاران چینی به طور مکرر از سوی گروههای شورشی بلوچ و داعش در پاکستان هدف حمله قرار گرفتهاند. در افغانستان نیز داعش مرکز اقامت اتباع چینی در کابل را هدف حمله تروریستی قرار داد. لذا، گروههای شبهنظامی و تروریستی در ژئوپلیتیک رقابتی افغانستان میتوانند یکی از تهدیدهای بالفعل برای حضور اقتصادی چین در افغانستان قلمداد شوند. این تهدید زمانی جدیتر میشود که به نقش پیمانکاری این گروههای تروریستی در منطقه پرداخته شود و نقش رقبای چین در آن در نظر گرفته شود.
خلاهای قانونی
تهدید سوم، فقدان قانون اساسی و حکومت ثابت در افغانستان است. با گذشت بیش از دو و نیم سال از حاکمیت طالبان بر افغانستان تا هنوز قانون اساسی به عنوان یکی از مهمترین ارکان یک نظام وجود ندارد و حکومت موقت بر آن حاکم است. هر چند که حکومت طالبان به طور مکرر از تلاش برای تدوین قانون اساسی سخن میگوید اما در نبود این رکن اساسی، سرنوشت بسیاری از مسائل قانونی از جمله قانون سرمایهگذاری خارجی مبهم و نامشخص است.
چشم انداز حضور اقتصادی و سیاسی چین در افغانستان
به وجود این تهدیدها که به طور قطع از دید سیاستمداران پخته چین پنهان نمانده است، پکن احتمالا به چهار دلیل، همچنان سیاست حضور اقتصادی در افغانستان را ادامه خواهد داد.
نخست، چین تلاش دارد از طریق تعامل اقتصادی در افغانستان، حکومت طالبان را به همکاری برای دفع خطر ایغورهای جدایی طلب تشویق کند. در حال حاضر حکومت طالبان، جنگجویان ایغور را دور از مرزهای چین و در مکانهای تحت نظارت نگهداری میکند. دوم، دولت چین دسترسی به مواد خام، نزدیک و ارزان افغانستان را برای نظام صنعتی خود، یک فرصت طلایی میداند. به ویژه لیتیوم افغانستان برای چین ارزش خاصی دارد و احتمالا حاضر باشد برای این ماده معدنی کمیاب، امتیازهای خاصی به افغانستان بدهد.
سوم، چین شکلگیری نظم پایدار و متمرکز در افغانستان را یک فاکتور مهم برای تحقق رویای ابتکار کمربند – راه میداند. بیثباتی در افغانستان میتواند شاخه کریدور اقتصادی چین – پاکستان و شاخه شمالی کمربند – راه را که از آسیای مرکزی میگذرد، به خطر اندازد. چهارم، چین درک میکند که آمریکا به افغانستان بازخواهد گشت و فضا برای حضور پکن را تنگ خواهد کرد. بنابراین بنا دارد که پیش از بازگشت، فرصتهای متعددی را از آن خود کند.
به دلایل فوق باید گفت چشمانداز حضور اقتصادی چین در افغانستان در میان مدت مثبت است. در دراز مدت به عوامل مختلف از جمله نحوه تعامل حکومت مستقر در افغانستان و حضور یا عدم حضور آمریکا در افغانستان بستگی دارد.
311311
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1898680